Grao en Química. 2 0 Curso QUIMICA INORGÁNICA III. Guía Docente

Transcription

1 Grao en Química 2 0 Curso QUIMICA INORGÁNICA III Guía Docente

2 Guía Docente. 1. Datos descritivos da materia. Carácter: Formación básica Convocatoria: 2 O cuadrimestre Créditos: 6 ECTS (5 teórico-prácticos + 1 laboratorio) Profesorado: Matilde Fondo Busto (coordinadora) Profesora Titular de Universidade do Departamento de Química Inorgánica Facultade de Química Clases expositivas: Grupo B Grupos de seminario: S3-S5 Grupos de titorías: T5-T10 Grupos de prácticas: G5-G6 Ana Mª González Noya Profesor Titular de Universidade do Departamento de Química Inorgánica Facultade de Química Clases expositivas: Grupo A Grupos de seminario: S1-S2 Grupos de titorías: T1-T4 Grupos de prácticas: G1-G4 Mª Isabel García Santos Profesora Contratada Doutora do Departamento de Química Inorgánica Facultade de Farmacia Grupos de prácticas: G7-G9 Idioma en que se imparte: Galego, Castelán (Prácticas) 2

3 2. Situación, significado e importancia da materia no ámbito da titulación Módulo ao que pertence a materia no Plan de Estudos. Materias coas que se relaciona. Módulo 4: Química Inorgánica. Relaciónase fundamentalmente con outras materias do módulo (Química Inorgánica I, II, IV e V). Tamén o fai coas pertencentes ao módulo 1 (Química Xeral). As materias deste módulo son a base para aquelas optativas que se impartirán no módulo 9 (Química Avanzada) relacionadas coa Química Inorgánica (Reactividade en Química Inorgánica e Química Bioinorgánica) Papel que xoga este curso nese bloque formativo e no conxunto do Plan de Estudos. Esta materia é moi importante dentro do módulo de Química Inorgánica, en particular, e do Plan de Estudos do Grao en Química, en xeral, pois proporciona unha visión integral das propiedades e tendencias de reactividade dos elementos metálicos, que supón cerca do 80% dos elementos da Táboa Periódica. Ao tratar este extenso tema dunha forma global e interrelacionada, perséguese lograr unha mellor comprensión da química destes elementos, co obxecto de que poida servir como base de coñecemento sólida para a comprensión das demais materias do Plan de Estudos nas que se traten temas relacionados dalgún modo cos elementos metálicos e os seus compostos Coñecementos previos (recomendados/obrigatorios) que os estudantes han de posuír para cursar a materia. Ter cursado as materias Química Inorgánica I e Química Inorgánica II. 3. Competencias a alcanzar polo estudante coa materia Competencias xerais CG2- Que sexan capaces de reunir e interpretar datos, información e resultados relevantes, obter conclusións e emitir informes razoados en problemas científicos, tecnolóxicos ou de outros ámbitos que requiran o uso de coñecementos da Química. CG3- Que poidan aplicar tanto os coñecementos teóricos-prácticos adquiridos como a capacidade de análise e de abstracción na definición e formulación de problemas e na busca dos seus solucións, tanto en contextos académicos como profesionais. CG4- Que teñan capacidade de comunicar, tanto por escrito como de forma oral, coñecementos, procedementos, resultados e ideas en Química, tanto a un público especializado como non especializado. CG5- Que sexan capaces de estudar e aprender de forma autónoma, con organización de tempo e recursos, novos coñecementos e técnicas en calquera disciplina científica o tecnolóxica Competencias específicas (saber, saber facer ou ser capaz de) 4- Coñecer os tipos principais de reacción química e as súas principais características asociadas. 6- Adquirir coñecementos dos elementos químicos e os seus compostos. Obtención, estrutura e reactividade. 15- Ser capaz de recoñecer e analizar novos problemas e planear estratexias para solucionalos. 3

4 18- Ser capaz de levar a cabo procedementos estándares de laboratorios implicados en traballos analíticos e sintéticos, en relación con sistemas orgánicos e inorgánicos. 23- Recoñecer e valorar os procesos químicos na vida diaria. 3.3 Competencias transversais CT1- Adquirir capacidade de análise e síntese. CT2- Desenvolver capacidade de organización e planificación. CT3- Adquirir coñecemento dunha lingua estranxeira. CT4- Ser capaz de resolver problemas. CT5- Ser capaz de tomar decisións. 4. Contidos do curso Temario do curso Tema 1. Introdución aos elementos metálicos e á metalurxia (2h) Tema 2. Metais do grupo 1 (1.5 h) Tema 3. Metais do grupo 2 (1.5 h) Tema 4. Metais do grupo 4 (2 h) Tema 5. Metais do grupo 5 (1 h) Tema 6. Metais do grupo 6 (2 h) Tema 7. Metais do grupo 7 (2 h) Tema 8. Metais do grupo 8 (2 h) Tema 9. Metais do grupo 9 (1.5 h) Tema 10. Metais do grupo 10 (1.5 h) Tema 11. Metais do grupo 11 (1.5 h) Tema 12. Metais do grupo 12 (1.5 h) Tema 13. Metais do bloque p (2 h) Tema 14. Sc, Y, La, Ac e os metais do bloque f (1h) Programa de clases prácticas: Práctica 1. Alume potásico a partir de aluminio metal. Práctica 2. Cobre por cementación. Práctica 3. Formiato de níquel e a súa descomposición ao metal. Práctica 4. Aluminotermia: obtención de ferro metálico. Práctica 5. Estudo da reactividade dos metais dos grupos principais e de transición Bibliografía recomendada 1. Básica (Manual de referencia) - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Oxford,

5 2. Complementaria Oxford, R.H. Petrucci, W.S. Harwood, F.G. Herring, Química Xeral, 10ª ed.; Prentice Hall, Desenvolvemento do temario TEMA 1. INTRODUCIÓN AOS ELEMENTOS METÁLICOS E Á METALURXIA Neste tema analizaranse as propiedades xerais dos elementos metálicos e a súa clasificación dentro da Táboa Periódica. Ademais abordarase de forma xeral a presenza dos metais na natureza e o beneficio dos mesmos a partir das súas menas, e de forma particular tratarase a metalurxia do ferro. Definición de elemento metálico. Clasificación dos elementos metálicos na Táboa Periódica. Propiedades xerais dos metais. Metalurxia extractiva. Procesos metalúrxicos. Refino de metais. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Oxford, Páxinas R.H. Petrucci, W.S. Harwood, F.G. Herring, Química Xeral, 10ª ed.; Prentice Hall, Páxinas TEMA 2. METAIS DO GRUPO 1 Neste tema analizaranse os métodos de obtención, os usos tecnolóxicos e industriais máis habituais, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo 1. Ademais estudarase a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais alcalinos. Propiedades e reactividade dos metais alcalinos. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos principais compostos dos metais alcalinos. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas Oxford, Páxinas

6 TEMA 3. METAIS DO GRUPO 2 Neste tema analizaranse os métodos de obtención, os usos tecnolóxicos e industriais máis habituais, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo 2. Ademais, estudarase a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais alcalino-térreos. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 2. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos principais compostos dos metais do grupo 2. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas Oxford, Páxinas TEMA 4. METAIS DO GRUPO 4 Analizaranse as características xerais dos elementos do grupo 4. A continuación estudaranse os métodos de obtención e aplicacións máis comúns de ditos elementos, así coma as súas propiedades físicas e químicas e a súa reactividade. Finalmente estudarase a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 4. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 4. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Ti, Zr e Hf. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , Oxford, Páxinas

7 TEMA 5. METAIS DO GRUPO 5 Describiranse as características xerais, os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo 5. Tamén se estudarán a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, facendo fincapé en aqueles derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 5. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 5. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de V, Nb e Ta. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas TEMA 6. METAIS DO GRUPO 6 Describiranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Cr. Tamén se analizará a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, incidindo nos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 6. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 6. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Cr, Mo e W. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas

8 TEMA 7. METAIS DO GRUPO 7 Describiranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Mn. Tamén se analizará a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, prestando maior atención aos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 7. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 7. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Mn, Tc e Re. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas TEMA 8. METAIS DO GRUPO 8 Analizaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Fe. Tamén se estudará a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, e en especial dos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 8. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 8. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Fe, Ru e Os. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas

9 TEMA 9. METAIS DO GRUPO 9 Analizaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Co. Tamén se estudará a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, centrándonos nos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 9. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 9. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Co, Rh e Ir. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas TEMA 10. METAIS DO GRUPO 10 Estudaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Ni. Tamén se describirá a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns e en especial dos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 10. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 10. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Ni, Pd e Pt. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas

10 TEMA 11. METAIS DO GRUPO 11 Estudaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Cu. Tamén se describirá a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns e en particular dos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 11. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 11. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Cu, Ag e Au. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas TEMA 12. METAIS DO GRUPO 12 Estudaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do grupo do Zn. Tamén se describirá a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns, facendo fincapé nos derivados do elemento cabeza de grupo. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do grupo 12. Propiedades e reactividade dos metais do grupo 12. Síntese, estrutura, reactividade e aplicacións dos principais compostos de Zn, Cd e Hg. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas Páxinas , , e Oxford, Páxinas

11 TEMA 13. METAIS DO BLOQUE P Analizaranse os métodos de obtención, os usos máis comúns, as propiedades físicas e químicas e a reactividade dos elementos metálicos do bloque p. Tamén se estudará de forma breve a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes dos seus compostos máis comúns. Características xerais. Abundancia, extracción e usos dos metais do bloque p: metalurxia do aluminio. Propiedades e reactividade dos metais do bloque p. Principais compostos dos elementos do bloque p. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas , , Páxinas , , , , 322, , , , , , , 419 e Oxford, Páxinas ; ; TEMA 14. OS METAIS DO GRUPO 3 e OS METAIS DO BLOQUE f Analizaranse as características xerais dos elementos do Grupo 3 e os elementos lantánidos e actínidos. Estudaranse as súas principais propiedades físicas e químicas. Finalmente, analizarase de forma breve a síntese, estrutura, reactividade e aplicacións máis importantes de algúns dos seus compostos máis comúns. Características xerais. Abundancia e extracción. Propiedades e reactividade. Compostos máis comúns. - J. D. Lee, Concise Inorganic Chemistry, 5º Ed., Wiley-Blackwell, Páxinas , Oxford, Páxinas

12 5. Desenvolvemento do curso Atribución de créditos ECTS. TRABALLO PRESENCIAL NA AULA HORAS TRABALLO PERSOAL DO ALUMNO HORAS Clases expositivas en grupo grande Clases interactivas en grupo reducido (Seminarios) 23 Estudo autónomo individual ou en grupo 8 Resolución de exercicios ou outros traballos Titorías en grupo moi reducido 2 Preparación de presentacións, elaboración de exercicios propostos. Actividades en biblioteca ou semellante Prácticas de laboratorio 20 Preparación do traballo de laboratorio e elaboración da libreta das prácticas Total horas traballo presencial na aula ou no laboratorio 53 Total horas traballo persoal do alumno Actividades formativas na aula con presenza do profesor 1. Clases expositivas en grupo grande ( nas Táboas horarias). Lección maxistral impartida polo profesor sobre os aspectos máis relevantes da materia. O profesor pode contar co apoio de medios audiovisuais e informáticos pero, en xeral, os estudantes non necesitan manexalos na clase. Na clase maxistral seguirase, en todos os temas posibles, un esquema xeral, co obxecto de que o alumnado aprenda unha liña de razoamento que lle permita poder asimilar os coñecementos e non converta a materia nun puro exercicio memorístico. Nestas sesións farase especial fincapé nos aspectos máis fundamentais e/ou de difícil comprensión. A asistencia a estas clases non é obrigatoria. 2. Clases interactivas en grupo reducido (Seminarios, S nas Táboas horarias). Clases teórico/prácticas concibidas como un conxunto de actividades nas que o alumnado debe participar de forma directa. Nelas pódense resolver dúbidas sobre calquera aspecto ou dificultade relacionada coa materia. Pero, principalmente, estarán encamiñadas á resolución dos boletíns de cuestiones e problemas que, previamente, serán entregados ao alumno, e que permitirán a este determinar o grao de aproveitamento do traballo persoal levado a cabo. As cuestiones versarán sobre os aspectos máis relevantes e de difícil comprensión do temario, permitindo ao alumno determinar ata qué punto afondou en cada tema e o asimilou de modo correcto. Neste seminarios tamén se tratará de fomentar a participación colectiva na resolución de problemas, contribuíndo deste xeito a que o alumno fale en grupo. Así, as cuestións resolveranas o alumnado, actuando o profesor como mero orientador ou puntualizador de 12

13 aquelas cuestións que o alumnado en xeral no sexa capaz de dirimir. A asistencia a estas clases é obrigatoria para ter dereito á avaliación continua. 3. Clases prácticas de laboratorio ( G nas Táboas horarias). Nestas clases o alumno continúa adquirindo as habilidades propias dun laboratorio de química inorgánica e consolida os coñecementos adquiridos nas clases de teoría. O traballo persoal do alumno nesta actividade é moito máis reducido. Para estas prácticas, o alumno disporá dun manual de prácticas de laboratorio, que incluirá consideracións xerais sobre o traballo no laboratorio, así como un guión de cada unha das prácticas a realizar, que constará dunha breve presentación dos fundamentos, a metodoloxía a seguir e a indicación dos cálculos a realizar e resultados a presentar. O alumno deberá a acudir a cada sesión de prácticas tendo lido atentamente o contido deste manual. Ao comezar cada sesión de prácticas, o alumno deberá demostrar que entende o traballo que vai a realizar no laboratorio e posteriormente realizará as experiencias e cálculos necesarios para a consecución dos obxectivos da práctica, recollendo no diario de laboratorio o desenvolvemento da práctica e os cálculos e resultados que procedan, presentando o mesmo día os resultados, que serán avaliados. Ademais, ao final de todas as prácticas realizarase unha proba escrita relativa aos contidos das mesmas. A asistencia a estas clases é obrigatoria. As faltas deberán ser xustificadas documentalmente. As prácticas non realizadas recuperaranse, a ser posible, de acordo co profesor e dentro do horario previsto para a materia. 4. Titorías de pizarra en grupo moi reducido ( T nas Táboas horarias). 2 horas de titorías programadas polo profesor e coordinadas polo Centro. Nelas poderanse levar a cabo actividades como a supervisión de traballos dirixidos, aclaración de dúbidas sobre teoría ou as prácticas, problemas, exercicios, lecturas ou outras tarefas propostas. A asistencia a estas clases é obrigatoria para ter dereito á avaliación continua Recomendacións para o estudo da materia - Aconséllase asistir ás clases expositivas. - É importante unha continuidade no estudo da materia. - Unha vez finalizada a lectura dun tema, aconséllase facer un resumo atendendo a: estados de oxidación máis estables, principais características químicas dos compostos, racionalizadas en función do estado de oxidación do metal e estrutura do composto, tipo de reaccións a que poden dar lugar. - A resolución de cuestións e problemas é fundamental para a aprendizaxe desta materia. Isto axuda a adquirir un modo de pensar propio do Químico Inorgánico, que leva a sistematizar os coñecementos adquiridos, racionalizando as propiedades e reactividade dos compostos sobre a base da súa estrutura. - É imprescindible a preparación das prácticas antes da entrada no laboratorio. En primeiro lugar, débense repasar os conceptos teóricos importantes en cada experimento e, a continuación, é necesario ler con atención o guión da práctica, intentando entender os obxectivos e o desenvolvemento do experimento proposto. Calquera dúbida que puidera xurdir deberá ser consultada co profesor. 13

14 5.4. Calendario de actividades que van realizar os alumnos ao longo do curso. 2º Semestre: Grupo A. Enero-Febrero Marzo Abril L Ma Mi X Vi L Ma Mi X Vi S2 S S2 S S2 S1 G1 G1 G S2 S1 G1 G1 G2 G2 G G2 G S2 S1 G3 G3 G S1 G3 G3 G4 G4 G4 Mayo Otras actividades Notas L Ma Mi X Vi T T1 T2 T S2 Exames (exame ordinario: maio; exame extraordinario: xullo) 24 10:00 h Maio 3 Xullo Aula Bioloxía 16:00 h Aula Bioloxía Horarios de titoría e asistencia ao alumnado. Ana M. González Noya Mércores,de 11 a 14 h Xoves, de h Dpto. de Q. Inorgánica Facultade de Química L Ma Mi X Vi S2 S1 G4 G Clases expositivas Clases interactivas (seminario) S1-S3 Clases interactivas (tutorías) T1-T4 Clases prácticas de laboratorios G1-G4 Días no lectivos S2 S1 Clases expositivas: Aula Q. Xeral Seminarios S1: Aula Matemáticas Seminarios S2: Aula Q. Inorgánica Titorías: Consultar calendarios Prácticas de laboratorio: Laboratorio

15 Grupo B Enero-Febrero Marzo Abril L Ma Mi X Vi S S5 S S S5 S L Ma Mi X Vi T T5/T10 T6 T7 T L Ma Mi X Vi S3 S5 S4 G5 G5 G S3 S5 S4 G5 G5 G6 G6 G G6 G6 G7/G8 G7/G8 G7/G S3 C C S5 S4 G7/G8 G7/G S3 C C S5 S4 L Ma Mi X Vi S3 C C S5 G9 G9 S C S3 S5 C C S4 G9 G9 G9 Mayo Otras actividades Notas Exames Clases expositivas (exame ordinario: maio; exame extraordinario: xullo) 24 Maio 3 Xullo 10:00 h Aula Bioloxía 16:00 h Aula Bioloxía Horarios de titoría e asistencia ao alumnado. Matilde Fondo Busto Martes, Xoves de 16:30 a 19:30 h. Despacho nº 07 Planta Baixa Dpto. de Q. Inorgánica Facultade de Química Clases interactivas (seminario) S Clases interactivas (tutorías) T Clases prácticas de laboratorios P Días no lectivos Clases expositivas: Aula Química Física Seminarios S3: Aula Física Seminarios S4: Aula Q. Orgánica Seminarios S5: Aula Q. Técnica Titorías: Consultar calendarios Prácticas de laboratorio: Laboratorio C 15

16 6. Indicacións sobre a avaliación 1. A asistencia ao 100% das clases prácticas de laboratorio é obrigatoria. As prácticas de laboratorio non realizadas intentarán recuperarse, na medida do posible, de acordo co profesor e dentro do horario previsto para a materia. As ausencias deberán estar debidamente documentadas. 2. A asistencia ás clases de seminarios e titorías é obrigatoria para ter dereito á avaliación continua. Será preciso asistir a un 80% de ditas clases para que a avaliación continua sexa valorada. 3. A avaliación consistirá en dúas partes: 3.1. Avaliación continua, que poderá constar á súa vez de: i. Exercicios entregados ao profesor (Ex_entr) ii. iii Exame final (EF) Exercicios realizados nos seminarios (Ex_sem) Prácticas laboratorio (Pract) 4. Cada subapartado do apartado 3.1 contabilizará para a nota final do alumno da seguinte maneira: Ex_entr, Ex_sem 20% Pract 15% EF 65% A cualificación do alumno non será inferior á do exame final nin á obtida ponderándoa coa avaliación continua. No caso de que o alumno non teña dereito á avaliación continua, a súa nota será a do exame final (100%). No exame final poderase esixir unha puntuación mínima en bloques de contidos fundamentais para poder superar a materia. 5. Para a avaliación das prácticas de laboratorio, os ítems a avaliar serán os seguintes: Organización e pulcritude no laboratorio Execución da práctica Cuestións dos guións Proba escrita sobre os contidos prácticos No será posible superar a materia se non se superaron as prácticas de laboratorio. Os alumnos repetidores que superaran a parte práctica da materia en anos anteriores, conservaráselles a nota de prácticas por un máximo de 3 cursos académicos (incluído o curso no que se superaron as prácticas) e terán a opción de non repetir as prácticas de laboratorio nese período Recomendacións de cara a avaliación O alumno debe repasar os conceptos teóricos introducidos nos distintos temas. O grao de acerto na resolución dos exercicios propostos proporciona unha medida da preparación do alumno para afrontar o exame final da materia. Aqueles alumnos que atopen dificultades importantes á hora de traballar as actividades propostas deben acudir nas horas de titoría do profesor, co obxectivo de que este poida analizar o problema e axudar a resolver ditas dificultades Recomendacións de cara a recuperación O profesor analizará con aqueles alumnos que non superen con éxito o proceso de avaliación, e así o desexen, as dificultades encontradas na aprendizaxe dos contidos da materia. 16