RÚA CESÁREO GONZÁLEZ, 4 VIGO Teléfono : Fax : Correo electrónico : Páxina web:

Transcription

1 CEIP ALTAMAR RÚA CESÁREO GONZÁLEZ, 4 VIGO Teléfono : Fax : Correo electrónico : ceip.altamar@edu.xunta.es Páxina web:

2 2 AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL

3 AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL 3

4 4 AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL

5 1º de Infantil NO ZOO 5 OS PAVOS REAIS MOSTRANNOS A SÚA FERMOSURA O LEÓN E AS SERPENTES

6 6 1º de Infantil NO ZOO O LEÓN DURMINDO AS SERPENTES TOMAN O SOL

7 1º de Infantil NO ZOO 7 OS MONOS XUGUETÓNS O QUE IRIA VIU NO ZOO

8 8 INFANTIL

9 INFANTIL 9

10 10 1º

11 1º 11

12 12 1º Divertinme moito, foi moi guai

13 1º 13

14 14 2º DÍA DA PAZ

15 2º 15

16 16 3º

17 3º 17

18 18 4º

19 4º 19

20 20 5º - aventura EN ONS A todos os nenos e nenas da clase de 5º de Primaria do colexio Altamar ofrecéronnos ir de excursión á Illa de Ons. Tíñamos que facer un traballo, pero todos estivemos de acordo e fixemos un comic que, temos que decilo, quedounos ben, moi ben. Os que íamos, despois dunha viaxe en autobús de Vigo a Bueu collemos o barco que nos ía achegar a Illa. Todos estabamos moi ledos e ilusionados. Nas mochilas levábamos a comida para todo o día e algúns a cámara fotográfica. A nosa profesora tamén nos ía facendo fotos na viaxe do barco. Despois dunha longa travesía en barco chegamos á Illa de Ons. Cando baixamos do barco nos atopamos con algúns isleños os cales se alegraron moito da nosa visita.

21 5º - AVENTURA EN ONS 21 Escoitamos un forte estoupido e lle preguntamos os isleños se sabían qué era, eles non nos souberon responder, pero nos dixeron que tamén escoitaban ese ruído a miudo; a verdade era que parecian algo preocupados. Xuntámonos e acordamos poñernos a investigar. Emprendemos unha larga caminata dende a praia das Dornas ata o Burato do Inferno, pero antes paramos na praia de Pereiró a repoñer forzas, tíñamos fame. O chegar ó Burato do Inferno atopamos algunhas aves mortas: corvos mariños e gaivotas. Tamen impresionounos unha águia ratoeira que voaba en busca de pequenas presas para alimentarse; pero nós seguimos sen saber qué era o ruído e continuamos na súa búsqueda. Entón camiñamos ata o Faro e alí volvimos a oír o ruido e volveron a aparecer aves mortas. O lonxe vimos un home cunha escopeta. Dimos unha gran caminata pola illa seguindoo. Despois de andar dúas horas e media perdímolo, axiña vimos unha cabaña de madeira onde non había ninguén. Continuamos andando ata os cantís e atopamos unha cría de corvo mariño nunca rocha na beira do camiño e pensamos que estaba abandoada; entón sacamos provisións das nosas mochilas e lle dimos de comer, ainda que non se debe facer, porque críamos que tiña moita fame xa que non paraba de berrar.

22 22 5º - AVENTURA EN ONS De súpeto escoltamos un forte estoupido, moi cerca de nos. Cando nos achegamos atopamos unha cova e entramos para ver o que pasaba. A cova estaba chea de animais disecados e outros moitos en xaulas. Soltamos a todos os que poidemos. Cando saíamos da cova vimos cegar a unha persoa armada, sería a que nos perseguíramos antes?; mirounos con cara de non ser amigo e dixo furioso: - Que estades facendo na miña cova? Nos escapamos e el perseguiunos. Chegamos o cume dunha pequena montaña, alí xa estabamos esgotados e xa críamos que nos ía coller. - Que podemos facer?- preguntou alarmado un dos nenos. - Non o sei!- berrou outro. - MÍRADE!!!!!- exclamou unha nena. - Que lles pasa as aves?- preguntou outra nena. - Parece como se se estivesen reunido- percatouse outro rapaz. Por sorte as aves que axudamos a escapar viron o que pasaba e viñeron na nosa axuda. Atacaron ó cazador ata que estivo moi mareado, nese momento aproveitamos para atalo a unha árbore. Parte do noso grupo marchou a avisar ós gardas do parque mentras que outros vixiabamos o home coa axuda das nosas amigas as aves.

23 5º - aventura EN ONS 23 O chegar os gardas fixéronse cargo del e dixéronnos despois de mostrarlles a cova: - Levamos moito tempo na procura deste furtivo. Teredes unha boa recompensa. Estabamos esgotados. Cando poidemos pensar o fixemos e acordamos que con parte da recompensa faríamos unha gran festa na Illa con todos os compañeiros da nosa escola e todos os que quixeran participar. Todos estarían invitados. O resto o daríamos para facer un centro veterinario na Illa. Esta foi a nosa gran aventura. Sonou o despertador e miña nai dixo moi apurada: - Levántate rápido que hoxe tes a túa excursión á Illa de Ons, non podes chegar tarde. Levanteime correndo e almorcei a toda prisa, despertei a miña irmá para que se apurara e zahiramos correndo para o colexio. Ó chegar á escola conteille ós meus compañeiros o que tiña soñado. Todos escoitaron e me dixeron que que soñaran o mesmo que eu. Será verdade o que pasou? Teremos que descubrilo na excursión.

24 24 5º - A RAPA DAS BESTAS

25 5º - A RAPA DAS BESTAS 25

26 26 5º

27 5º 27

28 28 EXCURSIÓN A MADRID 6º A primeira sensación ó subir ó avión foi fascinante, pois pensar que iamos a Madrid ilusionounos a todos nós, aínda que estaba moi claro pois xa no aeroporto demostramos o interese e as ganas pola viaxe. Cando o avión despegou era unha sensación fascinante, se ti querías ir para adiante a forza votábate para atrás e o aterraxe foi o máis alucinante, cando as rodas tocaban o chan foi estupendo. Ó chegar ó hotel, encantounos ter unha fachada fermosísima e un interior moi lindo e ben decorado. Pouco despois fomos ata a estación de Atocha e a profe Lourdes explicounos moitísimas cousas. Logo fomos a comer e de volta ó hotel para descansar para logo ir a coñecer Madrid. Nada máis despegar o avión entráronme as ganas de chegar o máis rápido a Madrid. O chan baixo o avión parecía un tapiz. Ó chegar a Madrid visitamos o sistema de refrixeración de Átocha, comemos e despois senteime nunha mesa a escribir isto. Despois fomos a descansar ó hotel, descansamos unha hora e o autobús foinos buscar. Tivemos que esperar un rato a que o autobús saira.

29 EXCURSIÓN A MADRID 6º 29 Hoxe fomos á Warner, ás oito nos levantamos para almorzar e ás dez e ás once, máis ou menos, chegamos. Había montóns de xogos para divertirse. Cada un foise con quen quería e a unha e media había que estar nun banco para comer e as sete e media fúmonos. Sabedes o que é a Warner? Moreas de nenos e nenas correndo coma tolos, dun lado para outro. Iso si, todas absolutamente empapados nos xogos de auga. Esta noite pasada durmimos algo. Había un gorila que era moi curioso: gustáballe ver os pés da xente coñecida. O gorila petaba no cristal para ver os pés da nosa guía. Miramos os espectáculos dos delfíns, leóns mariños, aves rapaces e aves exóticas. En istos últimos tres días vimos un montón de cousas. Primeiro os monumentos de Madrid: a Porta do Sol, a Praza Maior, a Porta de Alcalá, a Torre de Picasso, a Praza Cibeles, o Paseo de Prado,... O segundo día o pasamos enteiro na Warner e hoxe fomos ó Zoo Aquarium con koalas, tigres, flamencos, gorilas, lemures e moitos animais máis. Tamén vimos os espectáculos dos leóns mariños, das aves rapaces, as aves exóticas e os dos golfiños. Por último voltamos a sentir esa sensación tan estraña ó despegar e aterrar nun avión.

30 30 6º Este ano a clase de alternativa á relixión foi diferente á dos outros anos. Este ano aprendimos que o futuro que o futuro créase pouco a pouco, día a día,que todos ecada un de nós axudda acrear ó futuro, que calquera couasa, grande ou pequena ten valor, que o amor non se compra consíguese facendo o ben e que a mistade é moi importante. Como dixo Cicerón: Se a amistade desaparecese da vida sería o mesmo que se se apagase o Sol Este curso ratou, sobre todo, para que nos concienciemos de que o ano que vén imos estar no institutoe que todo é diferente enre oinstituto e a escola. Aprendemos a valoraro noso pasado, a valorar ás persoas, plantexarse o futuro con ilusión e de forma positiva, temos que valorar as cousas pequenas. Sen dúbida son cousas que que temos que aprender e que creo que todo isto vese reflexado nestes versos de Pedro Salinas. Ti vives sempre nos teus actos, ca punta dos teus dedos, pulsas o mundo, arráncaslle auroras, triangular, cores, alegría: é a túa música. A vida é o que ti tocas. MAURO BORRAZÁS & YERAY LAGE. 6º

31 A.N.P.A. 31 Un curso máis toca o seu fin. As vacacións están ao virar a esquina, aínda que o bo tempo, este verán, non nos quere acompañar. Deste curso o que podemos resaltar é o bo funcionamento que tivo o tan desexado COMEDOR. A xestión deste, para o próximo curso escolar, pasa de ser do A.N.P.A. a ser da Dirección do Centro. Outra novidade é que o 23 deste mes imos participar no 1er. Escolar Open Club Natación Galaico-Sercaysa. E, sen máis, desde a A.N.P.A., desexarvos que pasedes unhas felices vacacións.

32 32 CONTO COLECTIVO AVENTURAS DE ROI E MARA Hai tempo, non moito, Roi e Mara querían ir ó bosque pero os seus pais non lles deixaban porque había unha lenda dunha bruxa que vivía alí. Roi e Mara pensaron que tiñan que ir igualmente, así que unha noite escaparon. Os dous amigos entráronse no bosque pero Mara tiña un pouco de medo, Roi convenceuna e cando chegaron ó medio do bosque... (6º) Que sorpresa levaron! Non era tal, so parecía un caldeiro. Ó asomarse puideron contemplar con asombro como ante os seus ollos se amosaba toda unha cidade. O caldeiro era a entrada secreta a esa fermosa cidade. Despois de sometelo a debate, decidiron entrar... (4ª) Atoparon un castelo tenebroso e vello. Entraron e descubriron unha habitación que era moi semellante a unha biblioteca. Cando estaban ollando a habitación, Mara atopou un libro que lle parecía interesante, colleuno e abriuse un pasadizo que conducía a unha cova na que había un caldeiro. Miraron dentro do caldeiro e... (5º)

33 Caeron e caeron, e ó pisar o chan, fixeron tanto ruído que a bruxa que estaba no castelo escoitounos e púxolle a tapa ó caldeiro. Roi e Mara abrazáronse porque tiñan moito medo, xa que era unha cidade onde non viron a ningún neno coma eles... (3º) CONTO COLECTIVO 33 Decidiron camiñar e ó percorrer a cidade, de súpeto comezou a chover e refuxiáronse nunha gran cova de pedra na cal pasaron parte da noite. Alí atoparon un bo mago que vendo a desesperación dos amigos decidiu axudalos e concedeulles unha chave mestra que abría a tapa do caldeiro. Era preciso que saíran da cidade antes de que amañecera para que a bruxa non os vira. Unha vez fora, apareceu a bruxa e os nenos prometeron vingarse... (2º) Así que levaron a cabo un plan para acabar con ela, dixéronlle que había outros nenos dentro do caldeiro e cando a bruxa meteu a cabeza no caldeiro os rapaces déronlle un empuxón no cu para que caira dentro. Unha vez dentro pecharon o caldeiro coa chave e botárono ó rio que remata nunha gran fervenza. Pero aínda estaban atrapados dentro do libro e non sabían como saír. De súpeto apareceu o mago outra vez e deulles un conxuro máxico para saír do libro. Os nenos dixeron: Alacabú, alacabá, quero saír deste libro xa. E os nenos apareceron de novo na biblioteca. (1º) DEBUXOS: 6º

34